Zenmeditatie (zazen)

 

Stil en onbeweeglijk zit je ontspannen met tedere aandacht voor je lichaam of je adem.
Kwetsbaar en ontvankelijk omarm je in vertrouwen alles
wat zich voordoet in je geest of je gemoed.
In die open ruimte van luisteren is er loslaten.

 

Zazen, of zenmeditatie, is het hart van onze zenboeddhistische praktijk.
Algemeen kan je de verschillende zenmeditatie-oefeningen onderverdelen in drie soorten:

1. meditaties rond gewaarzijn (o.a. gespitst, panoramisch, innig en onmiddellijk gewaarzijn)
2. meditaties rond waarachtig zijn (leegte, ware aard, boeddhanatuur)
3. meditaties die de twee voorgaande integreren (o.a. het versterken van aangeboren kwaliteiten of het meditatief omvormen van negatieve emoties)

 

Naast deze verschillende meditaties die wij in de Zen Sangha beoefenen, zijn er nog twee zenmeditaties eigen aan onze zenlijn:

Eén-en-Al zitten (Jap. shikantaza) is alleen maar zitten, zonder middel of doel, in heldere aanwezigheid.

Een-vraag-beleven (Jap. koan) is een inlevingsmeditatie waarin we onze oorspronkelijke en intuïtieve wijsheid tot uitdrukking brengen.

 

Zittende meditatie wisselen we af met wandelen in gewaarzijn (J. kinhin) en vormen van zenritueel. Tijdens een meerdaagse programma is er ook werkmeditatie, het zingen van soetra’s en luisterkring.

Je kan mediteren en een inleidende instructie krijgen in een van onze plaatselijke groepen, waar wij één avond per week zitten van 19.30 tot 21 uur, of in ons zencentrum in Gent dat wekelijks meerdere meditatiemomenten aanbiedt, die begeleid worden door Frank Roshi.
Elke tweede dinsdag van de maand is er ook een kennismakingsmoment.

 

foto Thomas Keymeulen

Zenspiritualiteit

Zen is een radicale omwerking van het zelf
door het ontdingen van zijn en geest
in resonantie met wat is
naar een spontaan en vrijelijk handelen in en voor de wereld,
en, meer in het bijzonder, voor het welzijn van andere mensen.

Frank Roshi

 

Zen duidt dit moment – hier en nu – als de onmiddellijke plaats van ontwaken, voor iedereen altijd vrij toegankelijk.”  Zenspiritualiteit beoogt in wezen een deconstructie van een zelf dat bevangen is door een vereenzelviging met de inhouden van haar denk- en gevoelsprocessen.” In deze ontlediging wordt een aangeboren ruimte van zijn, tederheid en gewaarzijn aangeraakt, die betekenis en vorm geeft aan ons leven.

Zen gaat terug op de ervaring van Siddharta Gautama, de historische Boeddha, die ontwaakte tot inzicht in de menselijke conditie.  Het zenboeddhisme, een ontwikkeling van het Mahayana boeddhisme, kwam naar het Westen na 25 eeuwen van ontwikkeling in India, China, Vietnam, Korea en Japan.
Zen is een niet-dualitische, in wezen mystieke ervaringsspiritualiteit die zich uitdrukt in een liefdevoller, vreugdevoller leven en in mededogen voor alle levende wezens.

Zen hanteert een typische didactiek, die een geleidelijk, een onmiddellijk en een volkomen aspect heeft.  Zij beoogt de verwerkelijking van menselijke vermogens die eenieder aangeboren zijn:

– een diep vertrouwen dat het persoonlijke leven de unieke uitdrukking is van het oorspronkelijke Zijn
– een bevrijdende intimiteit van ontmoeting, interactie en verbinding
– een innerlijkheid en gewaarzijn die vorm geven aan een meditatie, die haar doel niet buiten zichzelf zoekt
– een spontaan handelen dat voortvloeit uit inleving en verbinding

 

 

Zenbeoefening

Zen Sangha is een gemeenschap van mensen die hun dagelijks leven zien als de uitdrukking van hun zenspiritualiteit.  Zen Sangha is gegroeid uit de Japanse Soto-zentraditie in het algemeen en uit de White Plum-zenlijn in het bijzonder.

Zen Sangha biedt een diepgaande zentraining aan waarvan de grondslagen zijn:

– een diep vertrouwen in onze ware, menselijke natuur én in de werkelijkheid zoals zij is (boeddha + dharma)
– een doorleefd besef van de innige verbondenheid van deze twee (sangha)
– de intensieve beoefening van zenmeditatie (zazen)
– het individuele werken met een leraar
– de leefintenties
– ritueel en liturgie (viering)
– de studie van de zentraditie
– het deugdzaam handelen, ook in maatschappelijke betrokkenheid (paramita’s, groene cirkel, interlevensbeschouwelijk engagement, …)
– een bewuste zelfzorg (vertraging, vereenvoudiging, …)
– en de specifieke eigen lekensituatie (gezin, werk, relaties,…)

 

De bloem van zen
een schema van de aangeboden beoefening